Profesor Francesco Ferro Milone
Naukowiec, lekarz, neurolog, neurochirurg, neurobiolog, psychiatra ale też mąż oraz ojciec.
Twórca metody Mnemosline®.
Biografia – Życie prywatne i zawodowe
Francesco Ferro Milone urodził się 26 sierpnia 1926 roku w Turynie w rodzinie o bogatym dorobku intelektualnym i artystycznym. Jego ojciec, Cesare Ferro Milone, był cenionym profesorem rysunku i późniejszym prezydentem Akademii Albertina w Turynie, natomiast matka, Andreina Gritti, studiowała filozofię na Wydziale Filozofii i Matematyki Uniwersytetu w Turynie. W tak inspirującym środowisku młody Francesco dorastał w duchu nauki i sztuki, co niewątpliwie miało wpływ na jego przyszłe osiągnięcia.
W latach 1932-1938 uczęszczał do szkoły podstawowej Don Bosco w Turynie, a następnie do renomowanego liceum klasycznego „Massimo D’Azeglio”. W wyniku bombardowań Turynu podczas II wojny światowej jego rodzina została zmuszona do przeniesienia się do Brescii, gdzie kontynuował naukę w liceum „Arnaldo da Brescia”. W czasie wojny młody Francesco często podróżował pomiędzy Roè-Volciano a Turynem, aby utrzymać kontakt ze swoimi starszymi braćmi, Marco i Andreą, którzy byli aktywnymi uczestnikami włoskiego Ruchu Oporu.
W 1944 roku, mimo trudnej sytuacji wojennej, Francesco Ferro Milone zapisał się na Wydział Medycyny i Chirurgii Uniwersytetu w Turynie, gdzie rozpoczął swoją pasjonującą drogę naukową. Po sześciu latach intensywnych studiów, 15 lipca 1950 roku, obronił pracę dyplomową dotyczącą odruchów hipoksyjnych w ośrodku oddechowym pnia mózgu.
Po odbyciu służby wojskowej w Szkole Wojskowej w Aoście, powrócił do pracy akademickiej. 1 listopada 1952 roku został asystentem-wolontariuszem w Katedrze Kliniki Chorób Nerwowych i Umysłowych Uniwersytetu w Turynie pod opieką prof. Dino Bolsiego. Zainteresował się wówczas nowo rozwijającą się neurochirurgią pod kierunkiem prof. Paolo Emilio Maspesa. Jako pionier uczestniczył w pierwszych we Włoszech operacjach lobotomii płata skroniowego, które miały na celu leczenie padaczki opornej na leczenie farmakologiczne.
Jego kariera nabrała tempa, gdy w 1959 roku utworzył pierwsze Centrum Neurochirurgii Stereotaktycznej we Włoszech, zlokalizowane w Arezzo. W centrum tym przeprowadził ponad 600 zabiegów eksploracyjnych głębokich struktur mózgu, które zrewolucjonizowały ówczesne podejście do diagnozowania i leczenia padaczki. Wyniki jego badań opublikowano w prestiżowych czasopismach, m.in. EEG Clinical Neurophysiology, co zapewniło mu miejsce w światowej czołówce badaczy ośrodkowego układu nerwowego.
W 1962 roku przeniósł się na Uniwersytet w Pizie, gdzie poświęcił się dydaktyce oraz rozwojowi diagnostyki neurologicznej. W 1969 roku objął stanowisko ordynatora neurologii w Szpitalu Cywilnym w Vicenzy, gdzie pracował do 1993 roku, do przejścia na emeryturę. Dzięki niemu szpital stał się jednym z wiodących ośrodków neurologicznych.
Pomimo ogromnych osiągnięć zawodowych, Francesco Ferro Milone był także człowiekiem oddanym swojej rodzinie. Jego małżonka, Maria Teresa, była jego wiernym wsparciem przez całe życie. Razem wychowali troje dzieci, które również związały swoją przyszłość z nauką i medycyną, kontynuując rodzinną tradycję intelektualnego zaangażowania. Ferro Milone dbał o równowagę między pracą zawodową a życiem rodzinnym, a jego dom w Vicenzy był miejscem, gdzie spokój i ciepło rodzinne przeplatało się z ożywionymi dyskusjami naukowymi.
Bliskie relacje z rodziną oraz doświadczenia wojenne sprawiły, że był człowiekiem skromnym, empatycznym i pełnym wytrwałości. Do końca życia pozostał wierny swoim wartościom – służbie pacjentom oraz pasji do odkrywania tajemnic naszego ciała.
Po przejściu na emeryturę w 1993 roku, Francesco Ferro Milone zadał sobie kluczowe pytanie badawcze:Czy można w skuteczny i bezpieczny sposób hamować procesy starzenia się mózgu poprzez odpowiednie bodźce i trening?
To pytanie stało się fundamentem jego najważniejszego projektu badawczego w jego życiu – Dzięki wieloletnim badaniom odkrył, że zaprogramowane światło, podane w odpowiedni sposób o precyzyjnie dobranych częstotliwościach i długościach fali może synchronizować masę neuronalną, przywracając jego funkcje poznawcze, poprawiając pamięć oraz spowalniając procesy neurodegeneracyjne.
Francesco Ferro Milone kontynuował swoje badania nad Mnemosline® aż do końca życia. Zmarł 21 lipca 2022 roku, w wieku 96 lat, pozostawiając po sobie ogromne dziedzictwo naukowe i medyczne. Jego innowacyjne podejście oraz wkład w rozwój neurologii, neurochirurgii i neurorehabilitacji na zawsze zmieniły świat medycyny.
Podsumowanie dorobku
Francesco Ferro Milone połączył niezwykłe życie osobiste i zawodowe, stając się wybitnym neurologiem, neurochirurgiem, neurobiologiem oraz psychiatrą.
Jego wkład w rozwój nauki oraz zaangażowanie w poprawę jakości życia pacjentów zaowocowały przełomowymi osiągnięciami, które są kontynuowane do dziś. Jego pionierska metoda stymulacji pracy mózgu światłem SLI pozostaje jego największym dziedzictwem naukowym i medycznym.
Nagroda Ernesto Lugaro 1961-62
W 1962 roku jego praca zespołowa w Centrum Neurochirurgii Stereotaktycznej w Arezzo przyniosła mu pożądane wyróżnienie, Nagrodę Ernesto Lugaro 1961-62, z następującym uzasadnieniem Komisji:
„(…) Kompleks przedstawionych prac (…) można uznać za serię wkładów o jednym wspólnym wątku, reprezentowanym przez wykorzystanie stereotaksji do analizy złożonych problemów ludzkiej fizjopatologii, z perspektywy neurologicznej. Charakteryzują się one przede wszystkim absolutną nowoczesnością przyjętego narzędzia eksploracji i badań (…). Jednolita grupa publikacji przedstawiona przez Angeleri, Ferro Milone i Paris, wnosi bardzo cenny wkład do wiedzy o fizjologii i patofizjologii wewnętrznej, ze względu na techniczny rygor i wkład, który wynika na przykład w skutkach patogenetycznej interpretacji eileileksji, muszą być traktowane jako pierwszo”
Oto lista nagród oraz osiągnięć naukowych Francesco Ferro Milone:
- Pionier w dziedzinie elektroencefalografii i neurochirurgii stereotaktycznej.
- Twórca pierwszego w historii Centrum Neurochirurgii Stereotaktycznej we Włoszech w 1959 roku (Arezzo).
- Pierwszy we Włoszech przeprowadził eksperymentalne badania z wykorzystaniem stereoelektroencefalografii (SEEG), które stały się przełomowe w neurobiologii.
- Wkład w rozwój stereotaktycznej neurochirurgii i elektroencefalografii – przeprowadził ponad 600 zabiegów neurochirurgicznych w ramach badań nad padaczką.
- Wyniki jego badań opublikowane zostały w prestiżowych czasopismach, w tym w EEG Clinical Neurophysiology i Journal of Neurobiology.
- Autor pracy monograficznej: „Wkład do patofizjologii mózgu za pomocą eksploracji stereotaktycznych i ablacji stereotaktycznych u ludzi”, opublikowanej w czasopiśmie Neurobiology Journal.
- Autor pionierskich badań nad padaczką i elektroencefalografią (w tym dotyczących głębokich struktur mózgu), które znacząco wpłynęły na rozwój tej dziedziny medycyny.
- Nagroda Ernesta Lugaro za wkład w rozwój neurobiologii.
- Wielokrotnie cytowany w literaturze medycznej, w tym w książkach takich jak „Electroencephalography” Niedermeyera i Da Silvy (1999).
- Założenie pierwszego we Włoszech ośrodka neurochirurgii stereotaktycznej, który stał się wzorem dla innych ośrodków na całym świecie.
- Sukcesy w neurobiologii i neurorehabilitacji, w tym wdrożenie innowacyjnych technik terapeutycznych w leczeniu padaczki.
- Honorowy doktorat oraz inne wyróżnienia od czołowych uniwersytetów na świecie.
- Wprowadzenie na rynek urządzenia Mnemosline®, które połączyło jego badania nad neurorehabilitacją, stymulacją fal alfa i fotobiomodulacją.
- Długotrwała współpraca z międzynarodowymi ośrodkami badawczymi oraz liczne wykłady i seminaria naukowe w Europie i Stanach Zjednoczonych.
TO JEST WYRÓB MEDYCZNY!
Używaj go zgodnie z instrukcją użytkowania lub etykietą.
Wyrób medyczny Mnemosline® spełnia wymagania Dyrektywy 93/42/EWG z poprawkami (Dyrektywa 2007/47/WE) Dekret o mocy ustawy 46/97 i jest klasyfikowany jako wyrób medyczny klasy 1.)